Περιγραφή
Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου οι διατροφικές συνήθειες έχουν λίγο πολύ σχηματιστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έρευνες έχουν δείξει ότι η εξημέρωση και η συστηματική χρήση άγριων φυτικών ειδών, όπως η φακή και τα δημητριακά, έχει ξεκινήσει ήδη από τη Μεσολιθική περίοδο. Σταδιακά, και με την εξέλιξη των κοινωνιών στη Νεολιθική Εποχή δύο ουσίες απέκτησαν κυρίαρχη θέση: το ελαιόλαδο στη μαγειρική και το μέλι στα γλυκά. Για το δεύτερο μισό της 2ης χιλιετίας π.Χ., οι πήλινες πινακίδες Γραμμικής Β’ γραφής από την Κρήτη και την Πελοπόννησο περιέχουν τα ονόματα πολλών φυτών, χόρτων, βοτάνων και τροφών, όπως αλεύρι, δυόσμος, κόλιανδρος, κριθάρι, κύμινο, μάραθο, σέλινο, σκόρδο, σουσάμι, σύκο, ελιές και ελαιόλαδο. Με βάση τις πινακίδες, φαίνεται ότι στα φαγητά γινόταν και συστηματική χρήση αρωματικών, όπως δενδρολίβανο, ρίγανη, θυμάρι, άνηθος κ.ά. Στις μέρες μας η παράδοση της συλλογής άγριων χόρτων και βοτάνων συνεχίζεται αδιάλειπτα. Μπορεί μάλιστα να πει κανείς πως η διατροφή σε πολλά μέρη της Ελλάδας και ειδικότερα στην Κρήτη, τα νησιά και την Πελοπόννησο δεν διαφέρει και πολύ από αυτή των αρχαίων, αφού περιλαμβάνει λίγο κρέας, πολλά χόρτα, όσπρια, φρούτα και άφθονο ελαιόλαδο. Ποια λοιπόν είναι τα χόρτα που έχουν συμβάλλει στο ελληνικό διατροφικό φαινόμενο; Ποια βότανα χρησιμοποιούνται, για να νοστιμίζουν τα φαγητά; Ποια φυτά χρησιμοποιεί κατά παράδοση η λαϊκή ιατρική; Όλα αυτά τα είδη παρουσιάζονται σε τούτο το βιβλίο συνοδευόμενα από πρακτικές πληροφορίες, ιστορικές και μυθολογικές αναφορές καθώς και πλήθος φωτογραφιών.
